Atvinnuleysi Dagur 9

Það er alltaf gott að leggja upp með góð áform! Ætlaði að blogga á hverjum degi en það hefur eitthvað lítið orðið úr því enda nóg að gera við að lesa blogg annarra íslendinga og fréttir þessa dagana! Það er svo mikið af frábæru fólki sem hefur svo margt til málanna að leggja. Í síðustu færslu kvartaði ég yfir dugleysi landa minna í mótmælum en sé ekki betur en fólk sé að vakna til lífsins!
Ég er alveg buin að fá uppí kok af ástandinu á Íslandi og ég bý ekki einu sinni þar! Kannski sér maður ástandið öðruvísi þegar maður fylgist með úr fjarska? Ég mundi vilja sjá byltingu á Íslandi, nýtt fólk við stjórn og róttækar breytingar. Alvöru velferðarþjóðfélag. Ég bjó á Spáni þegar "góðærið" var í hæstu hæðum og var oft spurð að því hvort við hefðum það ekki svo gott á Íslandi? Ég kannaðist ekki við það. Minnist þess ekki að hafa nokkurn tíma náð endum saman um mánaðarmót þarna heima.
Hér í Danmörku er mögulegt að lifa af laununum sínum, það er alveg nýtt fyrir mér. Ég borga háa skatta hér en mér finnst ég vera að fá eitthvað fyrir peningana mína. Þeir sem eru með miklu hærri laun en ég borga ennþá hærri skatta. Mér finnst það vera réttlátt. Ég hef heyrt marga íslendinga óskapast úti þetta kerfi hér og kvarta yfir hátekjuskatti. Ég held að það sé þessi rótgróna minnimáttarkennd í íslendingum sem gerir það að verkum að við þurfum alltaf að vera meiri en næsti maður, erum aldrei ánægð nema við séum aðeins flottari og ríkari. Ég vona að þessi kreppa breyti hugarfari fólks. Það er nefnilega gott að vera jafn hinum. Það fylgir því mikil sálarró að vera ekki að rembast við að skara fram úr á einhvern hátt.

Ég er ekki alveg atvinnulaus lengur er komin með hlutastarf á elliheimili. Byrja í starfsþjálfun á morgun. Þetta er ekkert spennandi en a.m.k vinna. Það er kreppa hér líka og maður sér það helst á atvinnuauglýsingunum. Þegar ég kom hingað fyrir rúmu og var að leita að vinnu bættust við tugir nýrra starfa á atvinnuvefina daglega. Nú eru þetta nokkur störf á viku svo það er ekki um auðugan garð að gresja. Eins og heimurinn lítur út þessa dagana sýnist mér best að veðja á starf hjá hinu opinbera.
Það hefur allt breyst síðan ég kom hingað. Ég var óhamingjusöm á Íslandi og langaði í aðra tilveru.
Allt hefur sína kosti og galla og eftir árið eru gallar þess að búa erlendis orðnir mun ljósari. "En þá skall á kreppa..." og núna er ekkert vit í því að fara heim! Valkvíði hefur kannski verið eitt helsta lúxusvandamál minnar kynslóðar og á meðan ég vissi ekki í hvorn fótinn ég átti að stíga í valkvíða mínum var fótunum hreinlega kippt undan mér!

Atvinnuleysi Dagur 2

Líkamsklukkan er enn vel stillt á sunnudagsmorgni og ég komin á fætur hálfsex, læðist um íbúðina eins og þjófur í myrkrinu og stelst til að hita mér expressó af sterkari gerðinni.
Einar, Karen og Daníel Máni komu í mat í gærkvöld og eftir að þau voru farin geispuðum við "gömlu hjónin" yfir íslensku fréttunum á netinu og fórum snemma að sofa. Það er alveg merkileg að vera með 40 sjónvarpsstöðvar og það er aldrei neitt í sjónvarpinu! Ég horfi oft öfundaraugum á dagskrárliðina sem ég sé að eru eftir fréttir á RÚV en eru ekki sendir út á netinu. Það er annars nýtilkomið að við fylgjumst svo náið með fréttum að heiman, ég les líka allar fréttasíðurnar og fylgist með bloggskrifum um nýjustu fréttir. Maður er með hálfan hugann á Íslandi þessa dagana!
Kreppan var aðalumræðuefni matarboðsins i gær og voru skoðanir skiptar um það hvort ríkisstjórnin ætti að víkja strax. Það er nú kannski bara til þess fallið að auka á uppnámið að fara að skipta um stjórn meðan "Húsið" stendur enn í björtu báli en hitt er svo annað mál að ríkistjórnin hefur til þessa ekki sýnt fram á að henni sé treystandi fyrir björgunarstarfinu. Það er lítill hugarléttir fyrir þjóðina á þessum tímum að hafa stjórn sem stendur sig verr en "fólk valið af handahófi úr símaskránni" mundi gera
-svo vitnað sé í viðfræg orð hins bandaríska prófessors. Einhver bloggarinn sagði viðbrögð ríkisstjórnarinnar vera fumkennd og einkennast af leynimakki, hroka og útúrsnúningum og ekki er annað hægt en að vera sammála því. EN HVAÐ MEÐ VIÐBRÖGÐ ÞJÓÐARINNAR? Þrælslundin í íslendingum er slík að þorri þjoðarinnar situr þegjandi og hljóðalaust undir því að allt að 10% landsmanna séu að missa atvinnu, að húsnæðislánin rjúki uppí himnháar upphæðir meðan eignir falla í verði, að seðlabankinn sé gjaldþrota og skuldlaust þjóðarbúið sé skuldsett kynslóðir fram í tímann. Það er undarleg forgangsröðun í aðgerðum stjórnarinnar, þeir voru ekki lengi að afgreiða nýju bílana úr landi enda nauðsynlegt að ekki tapist verðmæti þar! En það virðist ekkert liggja á að afnema verðtrygginguna sem tikkar hratt þessa dagana og bitnar á flestum heimilum í landinu! Það myndi m.a. bitna á lífeyrisjóðunum eru rökin. Mín kynslóð verður dauð úr fjárhagsáhyggjum löngu áður en við náum að nýta okkur þessi lífeyrisréttindi og kannski allt í lagi að kynslóðin sem fékk húsnæðið og námslánin nánast gefins búi við skert lífeyrisréttindi. Það á að koma til móts við fólk í fjárhagörðuleikum segja ráðherrar en á sama tíma fáum við fréttir af því að hrægammarnir hjá siðlausum innheimtufyrirtækjunum sýni meiri hörku en nokkurn tíma fyrr. Fyrirtæki sem eru n.b. nú að hluta í eigu ríkisins! Fólk sem ennþá er í aðstöðu til að semja um eitthvað er beitt gengdarlausu fjárhagslegu ofbeldi en þeir sem eru svo ógæfusamir að vera þegar lagstir á hliðina eru stimplaðir vanskilaseggir og í þá má sparka liggjandi að vild samkvæmt íslenskum lögum!
HVERS VEGNA ER EKKI FLEIRA FÓLK Á GÖTUM ÚTI AÐ MÓTMÆLA???? Hér í Kaupmannahöfn var einni félagsmiðstöð lokað og það logaði allt í mótmælum vikum saman. Á Íslandi mættu rúmlega 1000 manns í mótmælagöngu í gær. Eru hin 300 þúsundin bara ósköp sátt við þetta allt saman? Eða sitja þau bara heima og horfa með skömmustu á flatskjáinn? Hvar er allur mannfjöldin sem við sjáum á þjóðhátíðum? Það er sagt að hver þjóð fái þá ríkistjórn sem hún verðskuldar og það virðist því miður eiga við um okkur. Þrælslundin er enn sú sama og í síðustu kreppu; VIÐ GETUM EKKI, ÞORUM EKKI og VILJUM EKKI!

Atvinnuleysi

Líkamsklukkan er magnað fyrirbæri. Í fyrstu fannst mér það óyfirstíganlegt að mæta í vinnu kl.7 að morgni og leið á hverju kvöldi eins og ég væri að fara í morgunflug, gat ekki fest svefn af stressi yfir að vakna ekki. Í síðustu viku var klukkunni seinkað um einn tíma og þá tók ég uppá því að vakna einum tíma á undan klukkunni! Það tók mig 3 daga að aðlagast og núna vakna ég aftur kl. hálfsex líka þegar ég á frí! Frí er nú reyndar bara fínt orð yfir atvinnuleysi. En ég ætla að reyna a ímynda mér að þetta sé frí enda þarf ég á slíku að halda. Á þessu síðasta ári hef ég tvisvar verið atvinnulaus í mánuð sem er alveg ný reynsla fyrir mig. Ég hef alltaf vitað nokkurn vegin hvað er framundan og störf hafa komið til mín fyrirhafnarlaust. Þessi atvinnuleysistímanbil hafa verið hræðileg og ég hef engan vegin getað notið frelsisins vegna lamandi ótta og ovissu. Nú er ég reynslunni ríkari í atvinnuleit og veit hvað skilar árangri og hvað er tímaeyðsla. Til að halda geðheilsu ætla ég þessa fyrstu viku að vera í atvinnuleit 4-6 tíma á dag og fara svo bara að sinna málverkinu. Og blogga á hverjum degi....