Thorlaksmessa

A sunnudogum er yfirleitt ro yfir ollu her i Vesterbro og ekki var mikin mun ad finna i dag thott thad vaeri thorlaksmessa. Ekki margir jolastressarar a ferd ef fra er talin ein islensk husmodir sem vaknadi fyrir allar aldir til ad thvo storthvott i montvaskinu. Eg atti von a slagsmalum um thvottavelarnar enda hlytu allir ad vera ad thvo 5 velar a sidustu stundu eins og eg (einkasonurinn er enn ad fljuga med ohreinan thvott milli landa -kenndi honum a montvaskid og let hann borga sjalfan i von um uppeldislegt gildi) Eini madurinn i montvaskinu var virdulegur grahaerdur fjolskydufadir sem strauadi og braut saman saengurver med slikum myndarbrag ad eg for hja mer i samanburdinum!
Ad thvoti loknum var komid ad jolamatarinnkaupunum og vard mer hugsad til bilastaedisins i Kringlunni thegar eg hjoladi heim med poka i korfunni og a bogglaberanum eftir kyrrlatum gotunum i Vesterbro. Hvergi jolastessada ad sja en vida matti sja folk sitja i rolegheitunum a kafihusum og borum , eflaust longu buid med jolaundirbuninginn, danir eru yfirleitt timanlegir i hlutunum. Eg for a adventutonleika sidustu helgi i einni af hverfiskirkjunum og thar maelti tenorinn med thvi ad folk fengi ser bara i eina feita og vaeri ekkert ad stressa sig a thessu!
Einhvrjar budir i baenum hofdu auglyst Sondagsopnun svo vid Atli akvadum ad kikja a midbaejarstemminguna. Vid komum i baeinn um 5-6 leytid og tha voru blomasalar og budareigendur flestir farnir ad pakka saman. Einu budirnar sem okkur syndist aetla ad vera opnar afram voru thaer sem eru i eigu islendinga! Eg hafdi raud jolakerti uppur baejarferdinni svo thetta var ferd til fjar (sparnadar) Vid vorum half nidurdreginn maedginin thegar vid roltum heim i thokunni og eina manneskjan a stjai i gotunni okkar var eldri husfru med klyfjad reidhjol, kannski hun hafi verid islensk...
Eg akvad ad hressa okkur vid med thvi ad reyna ad hlusta a jolakvedjurnar a RUV a netinu en RUV stydur ekki MAC svo tlavan hans Atla kom ad litlum notum i thad. Reyndi ad downloda programmi en fekk tilkynningu um ad thvi yrdi lokid thann 26 - tha er eg hvort sem er buin ad missa af islensku jolamessunni svo thetta verda bara alveg donsk jol! Skrapp a Bang og Jensen (uppahaldshverfiskaffihusid) med tolvuna og Atli fann ser fina Thorlaksmessumynd i sjonvarpinu. Gledileg jol!

Polland

Thad var pasad vel uppa ad vid snerum ekki solarhringnum vid og var raes a laugardagsmorgni kl. 7 eru vid komum i hofn i Swinoujscie i Pollandi. Mestum parti dagsins eyddum vid a utimarkadi i thessum 50 thusund manna bae. Thetta var mjog hagkvaem verslunarferd serilagi thar sem eg sa ekki neitt sem mig langadi ad kaupa! Thad var thvi litid ur jolainnkaupunum en eg gat notad serlega verslunargafu mina i thagu karlmannanna i hopnum enda gott urval af finum karlmannsfatnadi. Eg for svo i godum felagsskap i utsynisferd i hestakerru´ sem endadi a thvi ad vid letum snuda okkur allhressilega, thegjandi og hljodalaust ! Eg vona ad born ekelsins fai betri jolagjafir fyrir vikid! Adur en vid heldum til skips afur lukum vid mikilvaegasta missioni ferdarinnar og forum i Netto ad kaupa prins polo!
Um kvoldid var svo bodid uppa einhverskonar polskt danskt julefrokost og er skemmst fra thvi ad segja ad thott vissulega hafi ordid miklar og godar framfarir i Pollandi sidan eg var thar sidast fyrir 10 arum hefur theim litid farid fram i matargerd! Skipid helt svo ur hofn um 10 leytid a laugardagskvold og eg skemmti mer konunglega med raudan varalit og spilapeninga i stil vid ad gambla med jolagjafapenngana i rulletunni! ...og passadi mig ad enda plus

Hver les ruslpostinn?

-hugsadi eg oft heima a Islandi um leid og eg henti honum olesnum. EG les ruslpostinn! Vel og vandlega fyrstu vikurnar eda thangad tuil eg for ad atta mig verslunarumhverfinu i Vesterbro. Netto er eins og Bonus, odyrt en ospennandi og madur tharf oftast ad koma vid i Super Best (Noatuni) lika til ad fa allt sem madur tharf. Fotex er eins og Hagkaup og thar sa eg sko a helgartilbodi a 149 kr sem voru mjog likir 1000 kr skonum sem mig dreymdi um. Eg keypti tha med godri samvisku enda a lista yfir hluti sem mig raunverulega vantar naudsynlega! Nu nokkrum vikum seinna vantar mig bara pening til ad fara med tha til skosmidsins! skammgodur vermir thad!
Sidan lida tok ad jolum anna eg thvi ekki lengur ad lesa ruslpostinn enda komast danskir kaupmenn vel med tærnar thar sem their islensku hafa hælana i jolaauglysingum. Brefalugan er stiflud af ruslposti thessa dagana -og eg farin ad henda honum olesnum. Hver nennir ad lesa thetta?
En jolin eru semsagt a næsta leiti og "Last Christmas" farid ad oma i danska utvarpinu. Julefrokostin eru "verslunarmannahelgi" dana og tha er ymislegt afsakanlegt sem annars er thad ekki s.s. framhjahald med medal vinnufelaga. Danskir einkaspæjarar gafu ut yfirlysingu fyrir thessi jol ad their væru hættir ad ad mæta i julefrokost fyrir hond afbrydisamra maka! Eg personulega er buin ad fara i tvo julefroskost en er greinilega ekki ordin nogu donsk thvi eg lenti ekki i neinum æsispennandi ævintyrum. Fyrst for eg i heimahus hja danskrui vinkonu minni og var thad alveg "dejligt" Thar var bodid uppa mikid af sild og fleskestege en allt for fram a hinn kultiveradasta hatt. Sa eini sem var drukkin var ad sjalfsogdu islendingur sem "skemmti" vidstoddum med sogum sem allar byrjudu;" You know leppaludi, father of the santa clauses..?"
Allir komu med litinn pakka i bodid og eftir matinn var farid i pakkaleik sem gekk uta ad stela jolagjofum hver fra odrum. Mæli med thessum samkvæmisleik !:-)) Mjog gaman
Um helgina for eg svo i Julefrokost hja vinnunni og thad var hvorki meira ne minna en sigling a skemmtiferdaskipi (ferju) til Pollands. Eg var satt ad segja mjog fegin ad sja konu eigandans og dottur a hofninni er vid logdum af stad a fostudagskvold. Enda kannski fullmikid af thvi goda ad vera ein med 15 karlmonnum heila helgi! Thad var nog vid ad vera i ferjunni Spa, Casino, diskotek, barir, og budir. Allt samt i svona frekar minimal mynd og yndislegum polskum? stil. Einhver hafdi a ordi ad teppid a veitingasalnum væri soldid klammyndalegt.... sa still. En maturinn var a.m.k. godur og vid fengum dyrindis maltid i bodi fyrirtækisins er vid sigldum af sta a fostudagskvold. Framhald sidar!

Hversdagsblogg

Thad er ekki alveg allt langskemmtilegast i Kaupmannahofn! Thad er t.d bolvad vesen ad thvo thvott! Her er ekki sjalfgefid ad hafa thvottavel og margir sem nyta ser "Møntvoskinn" eda hverfisthvottahus. Thad krefst nokkurrar skipuæagningar ad thvo bara einu sinni i viku enda ohugsandi ad madur nenni ad fara oftar og sitja yfit thvottavel og thurrkara i i 1-2 tima. Nu hef eg hins vegar fundid mer tvennt til dundurs a thvottadogum, thad er ad fara i ljos og skrifa blogg! Thad eru nefnilega ekki bara Møntvosk her a hverju horni heldur lika ljosastofur. Thad litur ut fyrir af thad hafi alveg farid framhja Donum ad ljosabod seu skadleg? A.m.k. brenna their sig ad framan og aftan i svakalegum turbo ljosabekkjum og eru magir hverjir "hasumarlitir" i framan nu thegar lida fer ad jolum. Eg hef 2 svar stolist i ljos og a thar af leidandi eftir 5 skipti af thessum 7 sem hudsjukdomalæknirinn sagdi vera ohættan arsskammt. Eg veit ekki hvort hann midadi vid danska gerfisol i theim aætlunum en 6 minutur i thessum turbotækjum vrdast vera sambærilegar 30 min i islenskum skrapalompum, hmm!?
Mer fansst eg bara nokkud hraustleg ad sja i dag svo eg akvad ad blogga frekar yfir thvottinum i thetta skiptid. Ohreinathvottsstudullinn hefur hækkad nokkud eftir ad eg byrjadi a Møntvaskinu og eftir husmodurlegar vangaveltur hef eg komif mer upp thvottaskipulagi. Nu thvæ eg eina "venjulega 40" vel i viku og svo suduvel eina vikuna og vinnugalla hina vikuna! Mjog skipulagt ha? Eg bar thetta undir strakana i vinnunni og vid vorum sammala um ad thad væri nog ad thvo vinnugallana adra hverja helgi, (hmm??) Latum thad gott heita! Thad er helst thetta mned tuskurnar og viskustykkin sem er til vandræda. Ekki get eg thvegi skitugar tuskur med handklædum og sængurfotum? og thad er dyrt ad splæsa i ser thvott fyrir thær svo thad litur ut fyrir ad eg verdi bara med einnota tuskur! Thetta er verra med servoldu grænu viskustykkin min. Litnum er ætlad ad hressa uppa 80' beykieldhusid og thad gerir hann sannarlega. En helvitin lita svo ekki get eg set thau med hvita thottinum? Ekki er heldur gedslegt ad thvo thau med svortu undirfotunum? Svo eg thvæ thau bara i hondunum!!? (mikid a sig langt fyrir græna litinn) Hvad segid thid husmædur? Einhverjar lausnir?
Mikid er nu lifid gott thegar madur getur leyft ser svona fanytar vangaveltur :-)))
Eins og thid heyrid var thetta roleg helgi a Estlandsgotunni og bar helst til tidinda ad eg gerdi min einkablomasala a horninu næstum brjaladan thegar eg akvad ad hefja kryddjurtarækt i eldhusglugganum enda thurfa konur med fyrirtidaspennu ad koma nokkud margar ferdir ad skipta blomapottum og fa nyja thegar verid er ad finna rettu pottana i stil vid beykiinnrettingar, viskustykki og ad hæfa kryddjurtum ad auki.... Semsagt engar frettir godar frettir

Donsk hamingja

Thad tharf ekki endilega ad vera slæmt ad stunda næturlifid grimmt thegar madur er i atvinnuleit! Milli thess sem eg sat radvillt a netkaffihusum og reyndi ad garfa i gegnum atvinnuauglysingarnar og sat heima med kvidahnut i maganum yfir atvinnuleysinu slysadist eg til ad fa vinnu thar sem eg var ad skemmta mer a sodabullu a Istedgade! Thar kynntust eg islenskum smid sem reddadi mer vinnu hja fyrirtækinu sem hann vinnur hja. Nu er fyrsta vinnuvikan buin og eg kann bara agætlega vid mig. Vinnutiminn er soldid skritinn, eg byrja kl.7 og er buin kl.15. Thad venst otrulega ad vakna kl. 5:30 til ad fara i klukkutstundar strætoferd til Bronshoj og nu er eg ordin svona otholandi "morgunstund gefur gull i mund" manneskja sem drekkur ekki, fer i rumid fyrir midnætti og kallar thad ad vakna kl. 8 a sunnudogum "ad sofa ut". I morgun hlustadi eg a 3 barokkmessur med sunnudagkaffinu adur en eg fekk mer heilsubotargongu nidur i bæ og dadist ad haustlaufunum. A eftir er eg svo ad fara "a Leikinn" med hinum strakunum vinnunni! Eg held ad eg se ad breytast i strak a virkum dogum thvi nuna geng eg um borgina i svortum smidagalla i storri ulpu med skopparahufu! Thetta er adeins odruvisi en eg hafdi sed thetta fyrir mer, eg er ekki i pilsi med uppsett har a hjoli med korfu! Eg veit ekki alveg hver thessi nyja "EG" er en henni lidur vel, hefur mikla hugarro og er full af atorku. Tha er eg lika ordin donsk i fjarmalum, kaupi ekki hluti sem eg hef ekki efni a og er farin ad reykja odyrar svissneskar sigarettur og er i skyr-ataki med strakunum i vinnunni. Eg veit ekki alveg hvernig thetta endar allt saman -ætli eg fari ekki bradum i aukalifeyrissparnad?? En eg er mikid hamingjusom thessa dagana... Fekk samt fyrsta vottin af heimthra i gær, en mer er nær ad vera ad hlusta a islendk ættjardarlog! Thad lagadist fljott eftir ad eg byrjadi ad prjona peysu a Atla og horfa a danskt-vandamalasjonvarp. Man ekki meira i bili. Hlakka til ad fa netid og tolvu heim svo eg geti verid meira i sambandi vid umheiminn...

Nytt lif i Kaupmannahofn

Tha er komin tæp vika sidan eg flutti hingad til Køben. Eg get ekki sagt ad margt hafi gerst a thessari viku, a.m.k. ekki i atvinnumalum. Vikan hefur farid meira i thad ad koma ser fyrir og na attum. Ibudin er indisleg, solrik og thægileg i eldgomlu husi. Nagrannar minir hafa verid serlega hjalplegir og eg er komin med allt thad helsta sem mig vantar af mublum til ad gera ibudina funksjonal. Dotid mitt kemur svo einhverntima i næstu viku. Hverfid sem eg by i er mjog liflegt, skransolur, klambudir og design budir i einum hrærigraut! Og mikid af børum og kaffihusum. Eins og eg komst ad i morgun er samt ekki mikid vit i thvi ad vera eitthvad ad hangsa a børunum a laugardagskvøldum. Ekki thegar madur byr vid hlidina a kirkjuturni sem hringir in sunnudagsmessu kl 10:00!

Íbúð

Það er helst í fréttum að frá og með deginum í dag er ég "búsett" í Kaupmannahöfn! Ég veit ekki ennþá heimilisfangið mitt en ég bý á Vesterbro rétt hjá Enghaveplads í tveggja herbergja íbúð á 5 hæð í grónu hverfi með fallegan bakgarð. Svo nú er ég bara að bíða eftir að komast heim! -og óska þess að draumavinnan komi til mín á sama hátt og íbúðin gerði!

Planið?

Já hvað er planið? Nú er eitt og hálft ár liðið síðan ég kom heim frá Spáni og eins og sjá má á síðustu skrifum hefur mér gengið mjög illa að aðlagast Íslandi á ný (hm ;-))
Ég hef aldrei skilið hvers vegna íslendingum finnst Ísland vera “Best í heimi” Hér er dimmur vetur 9 mánuði á ári og oftar en ekki skítaveður, hvort sem er að sumri eða vetri. Á sumrin er bjart allan sólarhringinn sem kostar mann svefnleysi og ótímabærar hrukkur í kringum augun.
Við þykjumst vera velferðarþjóðfélag en það er fjarri sanni. Á Spáni var ég spurð að því hvort við hefðum það ekki svakalega gott hér á Íslandi? Spyrjandinn hafði þá lesið einhversstaðar að við værum 4 ríkasta þjóð í heimi og fannst þetta rökrétt ályktun. Ég útskýrði fyrir honum að Ísland væri fremur kapítalískt þjóðfélag þar sem hinir ríku yrðu stöðugt ríkari en meginþorri fólks hefði það verulega skítt og næði ekki endum saman þrátt fyrir langan og strangan vinnudag og mikla yfirvinnu.
Það eru sumir sem vilja halda því fram að hér ríki velferð en að við séum bara of materíalísk og gerum of miklar kröfur! Ég veit ekki hvað eðlilegt viðmið er –auðvitað höfum við það betra en flestir í Afríku og megum vera þakklát fyrir það. Ég nenni ekki að byrja á einstæðu mæðra ræðunni og væla. En mér finnst einhvern veginn að í þjóðfélagi sem vill kalla sig velferðarþjóðfélag ættu ALLIR (líka öryrkjar og einstæðar mæður) að hafa efni á að borða hollan og næringarríkan mat, fara til læknis og svo ég tali nú ekki um lúxus eins og tannlækna! Ég er ekki að tala um lúxus eins og flatskjái og merkjavöru.
Bankakerfið er að mínu mati rekið af siðlausum glæpamönnum sem okra á þeim sem minnst mega sín með vöxtum og verðbótum sem teljast okurvextir í öllum hinum siðmenntaða heimi og flestir þeir sem eru með meðaltekjur eða undir þeim lifa í stöðugum vítahring yfirdráttar meðan bankastjórarnir svalla fyrir gróðann í laxveiðiám.
Svo verðlauna bankarnir “góðu viðskiptavinina” sem skulda ekki neitt en refsa þeim sem gefa þeim gróðann með því að borga vexti og vaxtavexti. Einhverju sinni var sagt um okkur íslendinga að við þyrðum ekki, gætum ekki og vildum ekki -og mér sýnist að við höfum ekkert þroskast síðan þá! Við erum allaf sömu kotbændurnir í hjartanu og látum allt yfir okkur ganga þegjandi og hljóðalaust. A.m.k. sé ég ekki margmenni hér á götum úti að mótmæla einu né neinu.
Það er þó margmenni á götum úti þessa dagana og það eru vesalings reykingamennirnir sem borga hundruð milljóna í ríkiskassann árlega fyrir ósiðinn. Það var íslendingum líkt að innleiða reykingabann með fasisma og ofsa og henda þeim sem minna mega sín í þeim málum útá götu á eins niðurlægjandi hátt og hugsast gat! Það má ekki reykja inni og ekki drekka úti! Ég bjó á Spáni þegar reykingabannið var innleitt þar og það var mun manneskjulegra.
Þetta reykingabann hér fyllti endanlega mælinn og nú er ég að flytja til gömlu höfuðborgarinnar. Þeir eru reyndar að vinna að slíku banni þar en eins og við er að búast af frændum okkar Dönum verða reglurnar manneskjulegri en hér.
Það hvarflar að mér að við ættum að biðja Dani að ættleiða okkur aftur? –eða fylgja þjóðarsálinni eins og hún er í raun og fá að verða 51. ríki Bandaríkjanna? Ég veit ekki með þessa sjálfstæðisbaráttu - mér sýnist við ekki alveg kunna fótum okkar forráð hér á landi??
Hvað um það, góðu fréttirnar eru þær að lögum samkvæmt get ég bara flutt til Danmerkur fengið mér kennitölu og orðið Dani! Ég veit ekki ennþá hvað ég ætla að gera það, ætli ég reyni ekki að nota þessa menntun sem ég verð að borga af það sem eftir er ævinnar og fá mér vinnu, þar sem vinnutíminn gerir ráð fyrir því að maður eigi líf og maður fær eitthvað sem nýtist manni fyrir skattana sem maður borgar?

Reykjavík

Þá er ég búin að vera á Íslandi í viku. Það var rigningarsuddi þegar við Tóti lentum í KEF og eyjan góða eins grá og hugsast getur. Ég fæ alltaf kökk í hálsinn þegar ég lendi hér og það er ekki af ættjarðarást heldur þunglyndi yfir því að vera komin aftur. Ég held svo niðrí mér andanum fyrstu sólarhringana –svona í andlegum skilningi og reyni að lifa á útlensku súrefni sem lengst og vera með hugann þar sem ég var, ekki alveg tilbúin að leyfa íslenskum veruleika að kikka inn. En hann gerir það alltaf..fyrr en síðar. Bráðum kemst ég burt.....

Ein í Koben

...Eða sól í Koben, það stemmdi, góða veðrið kom þegar Inga og Tóti voru farin. Mér fannst ég óhugnalega ein eftir að Inga fór útá flugvöll á Laugadaginn. Var búin að sjá það fyrir mér sem upphafið á „gæðatíma með sjálfinu“ –en þegar til kom var það bara tómlegt. Fór bara að taka til og þrífa, guði sé lof fyrir húsmóðurstörf þegar maður veit ekki hvernig maður á að vera! Klæddi mig uppá og rölti niður á hverfiskaffihúsið fékk mér bjór og bloggaði. Fékk mér vondan ódýran hamborgara og fór svo heim. Horfði á þrjár leiðinlegar myndir með öðru á meðan ég spjallaði á msn. Fannst ég allt í einu vera að missa af verslunarmannahelginni, sá fyrir mér bjartar íslenskar sumarnætur og gleði og gítarspil. Sem er soldið fyndið í ljósi þess að ég hef verið innipúki síðustu verlunarmannahelgar...Sofnaði þunglynd, með efasemdir um allt. Hreiðar bjargaði mér frá sjálfri mér þegar ég vakanaði á sunnudeginum og ég fór beint að hitta þau Konungsgarðinum. Passaði svo stelpurnar þeirra um kvöldið og horfði á góða mynd. Tók gleði mína á ný með litlu skottunum. Þau komu seint heim svo ég svaf á sófanum hjá þeim og átti svo indislegan dag með Önnu og stelpunum í garðinum. Kom svo heim og var sátt við einveruna. Fékk mér grænt te og las... er það ekki mælikvarði á innri ró?

Rigning í Koben

Smá dagbók hér, ef einhver nennir að lesa! Við vinkonurnar „lentum“ á flugvallarbarnum á Kastrup þann 25. Júlí hvar Stjáni tók á móti okkur og við fengum okkur öl og nutum þess að reykja INNI. Eitthvað var Tóta farið að lengja eftir okkur að tveimur tímum liðnum svo við drifum okkur mjúkar og fínar heim til hans á Íslandsbryggju. Þetta var fín lending og ekki of mikil viðbrigði og við lærðum fljótt að rata frá Egilsgade að Isafjordsgade hvar við fengum okkur kvöldverð. Við komumst ekki lengra en að hafnarbakka „Sydhavnen“ það kvöldið enda frekar þreyttar.
Daginn eftir fórum við í brunch til Agga og Huldu á Vesterbro og hittum svo Hreiðar í bubbles á LOFT fínu stofunni hans við Strikið. Rigningin réði ferðum okkar þetta kvöldið og við hoppuðum með Hreiðari og Önnu milli nokkurra staða í nánasta umhverfi stofunnar. Það ringdi enn á föstudeginum en við vinkonurnar ákváðum að taka skvísudag, fórum í klippingu til Hreiðars og svo að versla á Strikinu í grenjandi rigningu, þrumum og eldingum! Sem reyndar er ágætis verslunarveður....Hittum svo Önnu og stelpurnar og fengum okkur Cosmopolitan, spurning um að taka Sexandthecity skvísudaginn alveg með klisjunni og öllu. Enduðum svo í rauðvíni og og ostum hjá þeim Önnu og Hreiðari.
Á laugardeginum stóð svo til að skoða „Stínu“ í fylgd Tóta en við rigndum niður í götunni heima! ..svo við fórum bara í hverfisbúðina, keyptum fullt af góðgæti og lögðumst í leti heima. Eitthvað stytti upp um kvöldið svo við fórum í víetnamskan kvöldverð í bæinn og röltum svo Istegade á uppáhaldsbarina okkar í Vesterbro.
Á sunnudag mættum við svo í brunch á þvottahúskaffinu með Agga, Huldu, mömmu hennar og systur. Það vær mjög ljúft, mikið af beikoni, pönnukökum og sírópi og við fengum m.a.s. sólarglætu og gátum setið úti fram að síðustu pönnuköku! Tókum svo ágætis göngutúr í þokkalegu veðri í fylgd bílalestar æstra fóboltaáhugamanna frá ( Íran??) sem þeyttu flauturnar, veifuðu fánum og görguðu af fagnaði yfir að hafa unnið (asíska??) meistaramótið í fótbolta. Eins og sést á þessum skrifum er ég ekki mjög vel að mér í boltanum! Hehe, Það hefur líka verið annað fótboltamót hér í Köben þessa viku sem mér finnst öllu áhugaverðara; Meistaramót heimilislausra á Ráðhústorginu!! Án gríns, ég dái viðhorf Dana til þeirra sem minna mega sín! Þetta kvöld enduðum við svo í Tívoli með Hreiðari, Önnu og stelpunum í grenjandi rigningu enn og aftur. Við Ingu unnum okkur það helst til frægðar að fara með stelpurnar í barnarússíbanan og fannst það alveg nógu spennandi. Hitt fullorðna fólkið var aðeins hugaðra!
Á mánudag vorum við búin að fá nóg af Köben, leigðum okkur bíl og keyrðum Sjáland stranda á milli. Þær eru ekki miklar vegalengdirnar hér á eyjunni og við kláruðum varla hálfan tank í ferðinni! Erfiðast var að komast útúr Kaupmannahöfn en það tókst að lokum þegar við hættum að leita að veginum sem við höfðum ætlað að keyra og létum eðlisávísunina ráða. Það voru góð mistök því við sáum hluta borgarinnar sem við höfum aldri séð svo sem Charlottenlund þar sem fína fólkið býr í svakalegum „slotum“. Við keyrðum svo meðfram Eyrarsundi í gegnum endalausa smábæi með þeim sætustu og rómantískustu sveitahúsum sem ég hef séð upp til Helsingör þar sem við reyndum að skoða Kronenborgarkastala en vorum of sein! Hér er opnunartíminn tekið mjög bókstaflega. Við fengum okkur svo kaffi í ótrúlega sætum bryggjubæ sem heitir Hornbæk og keyrðum sem leið lá til Gillelege þangað sem förinni var heitið. Við höfðum pantað hótel fyrir nóttina á á Baðhótelinu Helenekilde í bænum Tilsvildelege. Það er skemmst frá því að segja að við lentum í þriggja manna „brúðkaupsferð“ á þessu dásamlega hóteli. Set bara linkinn hér svo ég verði ekki of væmin í lýsingum mínum á staðnum. www.helenekilde.com Áttum semsagt indislegan tíma við strandir Kattegat. Vorum svo næsta dag að „dúlla okkur“ í nágrenninu og keyrðum við til Köben með viðkomu í Hilleröd þar sem við náðum að skoða Frederiksborgkastala á hlaupum 20 mín í lokun!! Við erum svo röskir íslendingar að við fórum létt með það, hehe. Vorum svo ekki alveg tilbúin fyrir Köben þegar við komum heim svo við tókum aukakrók til Dragör þar sem er gamall fiskibær með þeim pínuminnstu húsum sem ég hef nokkurn tíma séð.
Daginn eftir fór svo Tóti til Barcelona og við vinkonurnar vorum einar eftir í íbúðinni á Íslandsbryggju. Eftir að hafa kvatt kappann fórum við að hitta Stjána, Jan, Ebbu og Þorvarð á Nyhöfn. Þar var tekin smá hvítvínsdrykkja í sólinni sem loksins er komin! Fórum svo á hina einu og sönnu vínstofu hvar Nóbelsskáldið vandi komur sínar og leyfðum virðulegum þjónunum þar að „ala okkur upp“ með bros á vör! (Þeim fannst það ófært að allir væru að panta glös fyrir borðið sitt í hvoru lagi!) Höfðinginn Jan bauð okkur svo á frábæranum ítalskan restaurant og við glútrasystur enduðum í partíi hjá þeim Stjána fram á nótt.
Fimmtudaginn tók ég rólega heima enda orðin frekar þreytt (lesist þunn) eftir allt partístandið en Inga fór í bæinn að versla og ég hitti svo hana og Jóhönnu vinkonu okkar í eftirmiðdaginn. Jóhanna var með litla nýfædda hnoðrann sinn í vagninum og við sáum undir tjaldi í rigningunni og „gripum það sem hefur gerst síðan síðast“ Við fengum okkur kvöldmat í bænum og flúðum svo heim undir regnhlífinni.
Þá var tími okkar vinkvennanna hér í Köben senn á enda og síðasta daginn fylgdi ég Ingu um miðbæinn að klára síðustu innkaupin. Við fundum elstu myndlistabúð í Köben sem er ótrúlega sæt, allt afgreitt yfir borðið og innréttingarnar 100 ára og ég keypti vatnsliti og pappírsblokk! –Því fyrsta skipti síðan ég útskrifaðist finn ég hjá mér löngum til að fikta aftur við myndlist J Ég fór svo með Ingu að kveðja Agga og Huldu sem er sætust að springa úr óléttu! Við fórum svo á „Vegamót“ í Vesterbro og fengum okkur eitt rautt að lokum og ég fékk símtal þess efnis frá Reykjavík að búið sé að finna arftaka minn í Kraminu –svo líklega er ég að flytja hingað í alvörunni!!!!

Sól

Vaknaði í morgun og það var vor í lofti.... Fyrsta vorið í sjö ár sem ég er ekki lokuð inni yfir prófum og lokaverkefnum! Blómin í garði nágrannans eru farin að gægjast upp úr grárri moldinni og mig klægjar í garðyrkjufingurna, ætla kannski að bæta við mig nokkrum fósturgörðum –ef þið vitið um einhvern sem er að bugast yfir garðinum –þá er ég á lausu! Annars helst í fréttum að ég er á leiðinni heim til Valencia sem nokkrum völdum Kramhúskonum í húsmæðraorlof! Erum komnar með íbúð á besta stað í Port Saplaya með svalir útá Miðjarðarhafið.......Það er komið alvöru sumar þar!

Helgidagar

Loksins brast á með langþráðu páskafríi. Bróðir minn og mágkona skelltu sér í heimsókn til Öldu systur og voru búin að ræða það við mig með löngum fyrirvara að ég mundi rétta foreldrum mínum hjálparhönd með litla drenginn, guðson minn. Ég hef verið síðustu daga að setja mig í frænkustellingar tilbúin að fara á róló og fara í eltingarleik og hlakkaði satt að segja bara soldið til. Við borðuðum öll saman í gærkvöld og að því búnu kvöddu bróðir minn og frú við lítinn fögnuð þess litla. Hann jafnaði sig fljótt í ömmufangi og fór svo að sofa. Ég var svo tilbúin að fara á róló snemma í morgun. "Eigum við að fara á róló Daníel"? -NEI. Ha???! Viltu ekki koma á róló?!! NEI.
Ég lét það sem vind um eyru þjóta að honum litist ekki rólóferðina, klæddi hann og dröslaði honum út. "Þú átt bara eftir að fatta hvað það er gaman með Öglu frænku á róló"! ! NEI.
Hann horfði á mig með þegjandi vandlætingu meðan ég setti hann í kerruna og þagði rólóferðina á enda, sama hvort við róluðum, renndum okkur eða mokuðum í fötu! Hann sýndi smá samskiptavilja við að fara í vettlingana þegar honum var orðið kalt en að öðru leiti sýndi hann mér þegjandi fyrirlitningu. Að lokum fattaði ég að þetta var EKKI gaman svo við fórum bara aftur inn til ömmu. Hann klifraði sjálfur upp alla fimm stigana á ótrúlegum hraða m.v. að hver trappa er jafnhá öllum fótleggnum á honum og var greinilega að flýja til ömmu eins hratt og fætur toguðu! Samskiptin hafa verið mjög einföld það sem eftir er dagsins, það er alveg sama hvað ég segi eða geri. Hann segir bara NEI og labbar í burtu. Ég er með höfnun!!!!

Músagangur

Í fréttum er það helst að ég er búin að segja upp íbúðinni og ætla að búa í pappakassa um óákveðinn tíma. Allt stefnir í að hetja hafsins verði meira og minna á sjó næstu mánuði og því tilvalið að spara aðeins og greiða upp yfirdráttinn. Flutningarnir ganga svona á heildina séð vel og ég hef sett mér það markmið að vera framvegis naumhyggjumanneskja á veraldlega sviðinu. Þetta hefur kostað nokkuð margar ferðir til Sorpu s.l. daga og hefur skósafn mitt t.a.m. skroppið saman um 20 pör eða svo –og er ég bara alsæl með þessa nýju stefnu í lífinu. Það eina sem hefur valdið einhverju hugarangri í þessu ferli er hvimleiður músagangur á háaloftinu. Rakst á eina steindauða í fyrradag! Mér var nokkuð brugðið og flýtti mér að hvolfa yfir hana skókassa. Í gær var Inga vinkona svo að sækja veraldlegar eigur sínar uppá loft hjá mér, gleymdi viðvörunarorðum mínum í öllum látunum og henti skókassanum útá mitt gólf –með músinni! Þegar við áttuðum okkur á því voru góð ráð dýr því hvorug okkar treysti sér til að fjarlægja músina og því síður að athafna okkur við kassaflokkun í félagsskap hennar og hugsanlegra systra sem gætu skotist sprelllifandi uppúr hvaða kassa sem. Eftir nokkurn æsing yfir málinu urðum við sammála um að hringja í Björn vin okkar og fá hann til að fjarlægja músina svo við gætum haldið áfram að losa háaloftið. Björn var nú ekkert sérlega vel fyrirkallaður en varð þó við bón okkar enda karlmenni mikið og alltaf riddari þegar konur eru í nauð staddar. Björn kom skömmu síðar við annan mann (konu) 12 ára dóttur sína og héldu þau samstundis hugdjörf uppá loft að fást við vágestinn. Komu fljótt aftur niður með bros á vör og leikfangamús í skókassa!!!!!